Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2016

Οι Έξι Μορφές της Παναγίας της Αρβανιτίσσης - Γέροντας Νεκτάριος Αγιορείτης


Πρόκειται για ένα καλαίσθητο τετρασέλιδο διαστάσεων 8,5 * 11.5 cm. Στο πρώτο φύλλο του οποίου υπάρχει ωραιοτάτη αγιογραφηθείσα μορφή της Παναγίας μας, στο δεύτερο φύλλο το Απολυτίκιον, Κοντάκιο, Μεγαλυνάριο, ποιήματά της Υμνογράφου της Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας, Οσιολογιωτάτη Γεροντίσσης Ισιδώρας της Ιεράς Μονής Αγίου Ιεροθέου Μεγάρων, στο τρίτο φύλο ένα μικρό Ιστορικό της Παναγίας μας και στο τέταρτο ο Ιερός Ναός όπου φυλάσσεται η Αγία Εικών.

Στα ποιήματα της Υμνογράφου μνημονεύεται
ο τόπος ή και η ευρύτερη περιοχή όπου
αγιογραφήθηκε και φυλάσσεται η Αγία εικών.

e-mail παραγγελιῶν
osiosnikodimos@gmail.com

ή στην διεύθυνση:

Ιερόν Κοινόβιον Οσίου Νικοδήμου,
Πεντάλοφος Παιονίας,
Τ.Κ. 61300 Γουμένισσα

Τηλ.: (+30)23430-42314


Οι έξι μορφές κατά παλαιότητα χρόνου αγιογραφηθείσες είναι οι παρακάτω:

    1. Παναγία Αρβανίτισσα Καρυών Χίου 
Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος α'. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Τῆς Ἑλλάδος ἡ σκέπη, τῶν πιστῶν καταφύγιον, γένους τῶν Ῥωμηῶν προστασία, Καρυῶν Χίου ἔφορος· λαοῦ σου ἀντιλήπτωρ καὶ φρουρός, Παρθένε Ἀρβανίτισσα σὺ εἶ, ὁρωμένη μετὰ σώματος ἐμφανῶς, καὶ ἐν πολέμοις σπεύδουσα. Χαίροις ἡ κηδεμὼν τῶν ἐν δεινοῖς, χαίροις τροφὸς ἡ εὔστοργος, χαίροις ἡ ἱλεοῦσα τὸν Θεόν, ὡς Τούτου Μήτηρ ἄχραντος.

Κοντάκιον. Ἦχος δ'.
Ἐπεφάνης σήμερον


Ρωμηωσύνης στήριγμα καὶ προστασία, Χίου φύλαξ ἄγρυπνος, κόσμου παντός τε προσφυγή, τῶν δέ πιστῶν εἶ κραταίωμα· ὦ Παναγία, Σεμνὴ Ἀρβανίτισσα.Μεγαλυνάριον.Χάρις μεγαλείων ὑπερφυῶν, πλῆθος τε θαυμάτων, Ἀρβανίτισσα Μαριάμ, ῥέει ἀκενώτως ἐκ θείας σου Εἰκόνος· ἣν Χῖος νῦν κατέχει πλοῦτον ὡς ἄσυλον.

Ἡ περιοχή τῆς Παναγίας τῆς Ἀρβανιτίσσης βρίσκεται στό βορειοδυτικό μέρος τῶν Καρυῶν τῆς Χίου. Συνορεύει βορειοανατολικά μέ τό ὄρος Αἶπος καί δυτικά μέ τό Προβάτειον Ὀρος. Οἱ Καρυές, τά Αὐγώνυμα, ὁ Ἀνάβατος καί ὁ Δαφνώνας εἶναι τά χωριά πού δημιουργήθηκαν ἀπό τόν πληθυσμό πού συνέρρευσε ἀπό τήν Κωνσταντινούπολη γιά νά κτίσουν τήν Ἱερά Νέα Μονή, ἐκπλήρωση ὑποσχέσεως τοῦ τάματος τοῦ ἐξορίστου τότε Κωνσταντίνου τοῦ 9ου, τοῦ Μονομάχου, καί μετά τήν ἐξορία Βασιλέως Βυζαντίου 1042-1054.

Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί, οἱ Ἀρβανίτες πετράδες (προερχόμενοι ἀπό τήν Ἀρβανιτία, Βόρειο Ἤπειρο σήμερα), στό πέρασμα τῶν αἰώνων ζοῦσαν φτωχικά μέ πολλές στερήσεις, οἱ ὁποῖες ἀνάγκασαν τούς περισσότερους ἀπό αὐτούς νά ξενιτευθοῦν στήν Ἀμερική καί στήν Αὐστραλία γιά ἕνα καλύτερο μέλλον. Ἄνθρωποι φτωχοί, ἀλλά θεοσεβεῖς, πού ζοῦσαν μέ τήν ἐλπίδα τῆς προστασίας τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Καθημερινῶς ἔβλεπαν ὁλοζώντανη τήν Παναγία ντυμένη μέ ρούχα ἀρβανίτισσας νά περιδιαβαίνει στίς κορυφογραμμές. Συντροφεύοντάς τους, τούς ἔδινε κουράγιο στόν ἄνισο καθημερινό ἀγῶνα τῆς ἐπιβίωσής τους. Καί ἐξ αὐτῆς τῆς ἐνδυμασίας της τήν ὀνόμασαν Παναγία Ἀρβανίτισσα.

ΕΞΙ ΜΟΡΦΕΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΑΡΒΑΝΙΤΙΣΣΗΣ



2. Παναγία Αρβανίτισσα Κουτλουμουσίου 
Η Κουτλουμουσιανή, Άγιον Όρος


Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α'. 

Τῆς ἐρήμου πολίτης.(ποίημα Καθηγουμένης Ἰσιδώρας Μοναχῆς Ἁγιεροθεϊτίσσης)Τῇ ἁγίᾳ σου σκέπῃ, Μαριὰμ Ἀρβανίτισσα, τοῦ Κουτλουμουσίου ἐν Ἄθω, ἡ Μονὴ ἐπαγάλλεται· εἰκόνα σου γὰρ θείαν καὶ σεπτήν, ὡς μέγιστον κατέχει θησαυρόν, καὶ ἐν χάριτι τὸν πλοῦτον τῶν ἀγαθῶν, παρέχει τοῖς βοῶσι σοι. Χαίροις Κουτλουμουσιανή, χαίροις τῆς γῆς θεμέλιον· Χαίροις τῆς Βασιλείας οὐρανῶν, τὰς πύλας ἡ ἀνοίξασα.Κοντάκιον. 

Ἦχος δ'. Ἐπεφάνης σήμερον. 

Τὴν μορφὴν τὴν πάνσεπτον, Ἀρβανιτίσσης, Παναγίας κέκτηται, Κουτλουμουσίου ἡ Μονή, ἡ ἐν τῷ Ἄθω ὡς χάριτος· ἐπουρανίου, εὐῶδες θη σαύρισμα.Μεγαλυνάριον.Χαίροις Ἀρβανίτισσα Μαριάμ, κόσμου προστασία ἡ βεβαία καί κραταιά, χαίροις οὐρανίων χορῶν ἡ ὑπερτέρα· Μονῆς Κουτλουμουσίου θεῖον κειμήλιον.

Ἡ περιοχή τῆς Παναγίας τῆς Ἀρβανιτίσσης βρίσκεται στό βορειοδυτικό μέρος τῶν Καρυῶν τῆς Χίου. Συνορεύει βορειοανατολικά μέ τό ὄρος Αἶπος καί δυτικά μέ τό Προβάτειον Ὀρος.Οἱ Καρυές, τά Αὐγώνυμα, ὁ Ἀνάβατος καί ὁ Δαφνώνας εἶναι τά χωριά πού δημιουργήθηκαν ἀπό τόν πληθυσμό πού συνέρρευσε ἀπό τήν Κωνσταντινούπολη γιά νά κτίσουν τήν Ἱερά Νέα Μονή, ἐκπλήρωση ὑποσχέσεως τοῦ τάματος τοῦ ἐξορίστου τότε Κωνσταντίνου τοῦ 9ου, τοῦ Μονομάχου, καί μετά τήν ἐξορία Βασιλέως Βυζαντίου 1042-1054.

Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί, οἱ Ἀρβανίτες πετράδες (προερχόμε νοι ἀπό τήν Ἀρβανιτία, Βόρειο Ἤπειρο σήμερα), στό πέρασμα τῶν αἰώνων ζοῦσαν φτωχικά μέ πολλές στερήσεις, οἱ ὁποῖες ἀνάγκασαν τούς περισσότερους ἀπό αὐτούς νά ξενιτευθοῦν στήν Ἀμερική καί στήν Αὐστραλία γιά ἕνα καλύτερο μέλλον. Ἄνθρωποι φτωχοί, ἀλλά πολύ θεοσεβεῖς, πού ζοῦσαν μέ τήν ἐλπίδα τῆς προστασίας τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Καθημερινῶς ἔβλεπαν ὁλοζώντανη τήν Παναγία ντυμένη μέ ρούχα ἀρβανίτισσας νά περιδιαβαίνει στίς κορυφογραμμές. Συντροφεύοντάς τους, τούς ἔδινε κουράγιο στόν ἄνισο καθημερινό ἀγῶνα τῆς ἐπιβίωσής τους. Καί ἐξ αὐτῆς τῆς ἐνδυμασίας της τήν ὀνόμασαν Παναγία Ἀρβανίτισσα.


3. Παναγία Αρβανίτισσα χωριό Σάκκος Ορεστιάδος 


    4. Παναγία Αρβανίτισσα χωριό Τυχερό Αλεξανδρουπόλεως




    5. Παναγία Αρβανίτισσα χωριό Μάνδρες Κιλκίς

6. Παναγία Αρβανίτισσα Αχαρνές Αθηνών (Μενίδι)

Ἐπιμέλεια: Γ. Νεκταρίου Μοναχοῦ Ἁγιορείτου 
e-mail παραγγελιῶν: osiosnikodimos@gmail.com

Τήν εὐχή τοῦ Χριστοῦ μας νά ἔχετε
Ἡ Παναγία ἡ ἐπονομαζομένη «Ἀρβανίτισσα» 
νά σᾶς εὐλογεῖ πάντοτε.

Γέρων Νεκτάριος ο Αγιορείτης


Το Ιερό Κοινόβιο του Αγίου Νικοδήμου 
του Αγιορείτου στο Πεντάλοφο Κιλκίς

Σε μια από τις ομορφότερες πλαγιές του όρους Πάϊκου, πάνω από τον οικισμό Πενταλόφου, σε υψόμετρο 700 μ. στέκεται αγέρωχο μέσα στο δάσος το δυναμικό μοναστήρι (Ιερό Κοινόβιο) του Οσίου Νικόδημου του Αγιορείτη, μετόχι της Μονής Σίμωνος Πέτρας του Αγίου Όρους που θεμελιώθηκε το 1981.

Ο κεντρικός ναός είναι διπλός και το άνω επίπεδο του είναι αφιερωμένο στον Άγιο Νικόδημο, ενώ το ισόγειο τμήμα στους Αγίους Ραφαήλ, Ειρήνη και Νικόλαο.

Εκεί για πρώτη φορά μεταφέρθηκε εκτός Αγίου Όρους, η ιερή κάρα του Αγίου Νικόδημου του Αγιορείτη, προστάτη της μονής, μιας μεγάλης προσωπικότητας του νεότερου ελληνισμού, του πολυγραφότερου εκκλησιαστικού συγγραφέα του 18ου και 19ου αιώνα.

ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ για τις Έξι Μορφές της Παναγίας της Αρβανιτίσσης:
osiosnikodimos@gmail.com

ή στην διεύθυνση:

Ιερόν Κοινόβιον Οσίου Νικοδήμου,
Πεντάλοφος Παιονίας,
Τ.Κ. 61300 Γουμένισσα

Τηλ.: (+30)23430-42314

Στα λίγα χρόνια του βίου του έχει γίνει ένα από τα εντυπωσιακότερα μοναστήρια της Μακεδονίας με πλούσιο πνευματικό έργο. Σήμερα στη μονή εγκαταβιούν 23 μοναχοί, στο σύνολο τους νέοι στην ηλικία και από τα χέρια τους εκτελούνται όλες οι εργασίες οικοδόμησης και συντήρησης των κτισμάτων. Ξακουστό είναι το αγιογραφείο της Μονής, που φημίζεται για την προσεγμένη και εξαιρετικής ποιότητας παραγωγή χειροποίητων εικόνων. 

Οι εκκλησιαστικές ακολουθίες και τελετές γίνονται σύμφωνα με το αγιορείτικο τυπικό.Το λείψανο του αγίου Νικοδήμου είχε κλαπεί το 2010 όμως με τρόπο θαυματουργικό, ύστερα από άμεση επέμβαση του αγίου που ευγενικά έλεγξε τον ιερόσυλο και πέτυχε τη μετάνοιά του, επανήλθε στην παλαιά του θέση προς αγαλλίαση της Αδελφότητας και των εκατοντάδων φίλων της μονής.

Εορτάζει στις 14 Ιουλίου, στην εορτή του Αγίου Νικοδήμου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: